Coronagekte

25-03-2020

Op tv, de radio, in gesprek met mensen, social media; je kunt niet om het coronavirus heen. Het aantal besmettingen neemt toe en de maatregelen zijn aangescherpt. De meningen hierover zijn nogal verdeeld; de ene neemt het zekere voor het onzekere, de ander vindt het allemaal nogal overdreven. 

Bij veel nieuwsberichten staat onderaan dat overleden slachtoffers met name ouderen of al zieke mensen waren; de risicogroepen. Die zin komt op mij over alsof dat gerust zou moeten stellen. 

Gelukkig schijnt het inderdaad allemaal niet zo heftig te zijn voor gezonde mensen. Maar zo'n zin onderaan de nieuwsberichten stelt mij helemaal niet gerust. En al die reacties van mensen die de maatregelen overdreven vinden doen mij eigenlijk een beetje pijn.

Ik hoor namelijk bij zo'n risicogroep. Kanker en chemotherapie hebben mijn immuunsysteem verzwakt. Ik ben vatbaarder voor virussen en als ik er één oploop kunnen de gevolgen voor mij heftig zijn, in het allerslechtste geval dodelijk. En ik ben niet alleen; hoeveel mensen zijn er wel niet die er gezond uitzien, maar waarbij schijn bedriegt?

Ik heb kanker en zit nog steeds aan de chemo, maar ik hoop hiermee nog jaren door te kunnen. Ik zou het nogal zuur vinden als mijn man later aan onze zoon uit moet leggen dat mama uiteindelijk niet per se dood is gegaan aan kanker, maar aan het coronavirus dat ze opliep omdat iemand in haar gezicht heeft gehoest.

Denk daar alsjeblieft aan als je klachten hebt en blijf lekker thuis. En iedereen die hoest, niest, kucht, rochelt of wat voor iets in die zin dan ook: kom vooral niet langs en kom niet in m'n buurt als je me op een zeldzaam moment buiten treft. 

Verder ben ik helemaal niet paranoïde hoor.