Kan niet bestaat niet, maar ook mijn dieet enzo

Bij mijn vorige blog staat een foto waarop ik te zien ben met een glas witte wijn. Daar kreeg ik vragen over, want hoe rijmt dat met mijn Moermandieet? Nou, daar kan ik kort over zijn: niet. Niet in de zin van dat (witte) wijn valt onder het Moermandieet of de vernieuwde versie die ik volg: het NTTT-dieet.

Omdat ik weet hoe zoekende je kunt zijn als je hier net aan begint wil ik toch eens verder uitleggen hoe ik hierin sta en wat ik zo ongeveer wel of niet doe.

Mijn dieet is dus gebaseerd op het NTTT-dieet. Gebaseerd op, ik volg het dus niet 100% strikt. Ik ben ook onder behandeling van een orthomoleculair arts (ik heb bewust gekozen voor een arts en geen therapeut oid, persoonlijk heb ik hierin toch liever iemand met een medische achtergrond). Ik heb haar ingeschakeld net na de diagnose uitzaaiingen om extra ondersteuning te krijgen bij het aanpassen van mijn dieet en aanvullende supplementen op maat. NTTT-artsen bestaan ook, maar ik was toen ik wilde starten met de aanpassing van mijn voeding niet in staat daar naartoe te reizen; er zit er helaas geen bij mij in de buurt. Hoewel ik erg benieuwd ben wat een NTTT-arts zou zeggen heb ik ervoor gekozen om het te laten zoals het is, aangezien dat vooralsnog heel goed gaat.

Het belangrijkste wat mijn orthomoleculair arts mij heeft aangeraden naast het NTTT-dieet is oppassen met koolhydraten (omdat die omgezet worden in suikers) en van alles met granen is ze zeker geen fan. Het ketodieet raadde ze mij ook af...volgens haar kan dat zeker heel goed zijn bij bepaalde soorten kanker, maar niet per se bij borstkanker, en je mag er nooit van afwijken omdat je dan weer opnieuw 'in keto' zou moeten wat weer tijd vraagt (niet mijn woorden dus! Ik weet er verder ook veel te weinig van).

Verder komt het NTTT-dieet vooral neer op: alles vers en biologisch, dagelijks versgeperste groentesappen, veel groenten, soepen (liefst vegetarische erwtensoep van hele groene erwten ipv spliterwten, maar dit kun je natuurlijk wel een beetje wisselen), weinig gevogelte en beperkte vette vissen, heel af en toe wild, op laag vuur/lage temperatuur bakken, geen aardappels maar wel zilvervliesrijst of volkorenpasta (wat ik zelden eet, ik kies meestal voor peulvruchtenpasta of bloemkoolrijst en maak een stamppot met pompoen of knolselderij ipv aardappels), karnemelk of kefir van de boer, biogarde en zuurdesem volkorenbrood als bijgerecht (wat ik dus zelden eet).

Soms voeg ik wat dingen toe uit de Oosterse geneeswijzen. Ik heb enorm veel baat bij acupunctuur en de uitleg van de acupuncturiste over de lever en waar mijn klachten vandaan komen (enorme krampen in mijn romp en keel en nog wat vage dingen) voelen voor mij heel logisch: ik ervaar precies in mijn lijf wat zij zegt en die naalden geven precies daar verlichting wat volgens de uitleg zou moeten, ook als die naald aan de andere kant van het probleem zit. Daar waar de reguliere artsen aangeven dat ze 'er nog nooit van gehoord hebben' of dat iets 'niet kan' (daar kan ik zo kwaad om worden; dat jij het nog nooit gehoord hebt betekent niet dat het niet kan; ik verzin die klachten niet ofzo) en dat er 'dus' niks aan te doen is, heeft acupunctuur me al zoveel verder geholpen. Dus ja, als mijn acupuncturiste dieettips geeft pak ik die ook vaak op.

Met de kruiden e.d. ben ik (nog) niet begonnen omdat ik in de reguliere geneeskunde wel continue gewaarschuwd word uit te kijken met mijn beschadigde lever: het gaat nu goed, nu niet opeens gaan sleutelen met extra supplementen of andere alternatieve geneeswijzen. Ook dat klinkt voor mij logisch, dus daar luister ik dan ook maar naar.

Er is ook veel goeds gemeld over vasten rondom behandelingen of intermitted fasting. Ik geloof daar zelf ook in, maar ook dat wordt me met die lever enorm afgeraden en doe ik daarom niet.

Maar goed, de basis is voor mij dus het NTTT-dieet. Er zijn genoeg mensen die dit wel 100% volgen. Ik ben daar heel zoekende in geweest, maar voor mij werkt dat gewoon niet. Ik word simpelweg gewoon te gelukkig van af en toe iets wat niet per se gezond is en/of een wijntje en soms worden dat wijntjesssss. Meestal kies ik voor rood. Dat vind ik ook zeker geen opgave en nu ik mijn alcoholconsumptie zo heb verminderd mag dat wijntje ook een stukje duurder zijn dan de wijn die voorheen werd ingeslagen: elk nadeel heb zijn voordeel. Ik ben me ervan bewust dat ik nu misschien klink alsof ik een enorme zuiplap was; ik spuugde er niet in maar zo erg was het nou ook weer niet hoor. En na mijn tweede diagnose heeft mijn leverarts keer op keer verzekerd dat die paar wijntjes per week geen kwaad kan voor mij, in tegenstelling tot langere tijd niet eten /vasten wat hij mij echt afraadt. Er zijn mensen die daar wat van vinden, van mij en m'n wijn. Tja, ik doe het er nog steeds prima op.

Eén dag per week laat ik mijn dieet een beetje varen, dan eet ik een patatje als ik daar zin in heb en/of ik ontbijt mee met een gewoon broodje met man en kind. Ik neem dan bitterballen op een terras of we bestellen een pizza. Het kost me geen enkele moeite mijn dieet daarna weer op te pakken. Dat was echt wel anders toen ik nog alleen gezond probeerde te eten vanwege mijn gewicht. En zo'n twee keer per jaar neem ik dus witte wijn ipv rode. Op deze manier is het voor mij heel goed vol te houden. Ik vind het heel fijn er soms even vanaf te wijken en mee te doen met de rest, niet weer de uitzondering te zijn maar vooral even te doen alsof kanker niet bestaat. Maar ik vind het net zo fijn mijn dieet vervolgens weer op te pakken: het geeft mij veel houvast en ik vind het fijn zelf het gevoel te hebben ook iets te doen.

Er zijn ook mensen die de relatie tussen voeding en kanker totale onzin vinden. Ik heb de neiging met allerlei tegenargumenten te komen, maar dat heeft toch geen zin. Een ieder moet doen waar hij zich goed bij voelt en ik snap echt dat er mensen zijn die totaal geen zin hebben in dat voedinggedoe in de toch al moeilijke kankersituatie. Voor mij voelt dat echter niet oke, ik denk wel dat het een hoop kan doen, voel me er ontzettend goed bij en vind het dus heel fijn het gevoel te hebben zelf iets te doen en een houvast te hebben. Voor wie daar ook voor gaat zou ik wel willen aanraden daar professionele hulp bij te zoeken en niet zomaar zelf allerlei supplementen te gaan slikken.

Nog even terugkomen op dat 'kan niet' vanuit de reguliere geneeskunde. Na twee heftige allergische reacties (met hele hoge koorts, hoge hartslag en mijn lijf wat helemaal aan het shaken was) op de imuuntherapieën toen ik daar zo gruwelijk ziek en zwak net na de 2e diagnose weer mee startte is de inlooptijd van die imuuntherapieën dus een stuk verlengd en krijg ik die anti-allergiemedicatie. Dat was de vorige keer echter vergeten. Ik kreeg geen allergische reactie, hoera, maar had wel veel meer last van de bijwerkingen in de week erna. Dat wil ik echt niet meer en ik heb dat besproken met de oncoloog. Zij wilde alles meteen weer als vanouds doen, maar ik wilde het toch graag proberen met langere inlooptijd maar zonder anti-allergiemedicatie; daar word je nogal suf van en hoe minder medicatie hoe beter. Daar kon ze zich wel in vinden. Maar, over die allergische reacties kun je volgens haar niet heen groeien, dus was het 'toch geen allergische reactie'. Juist. Maar kan het dan niet zo zijn dat ik toen gewoon zo zwak was dat mijn lijf die imuuntherapieën eigenlijk niet echt aan kon en nu wel? Nee, dat heeft er absoluut niks mee te maken. Juist. Wat is het dan wel? Nee, dat wist ze ook niet. Ze had het nog nooit gehoord zo; dat iemand eerst allergische reacties krijgt en twee jaar later niet meer, dus 'kan niet'. Ik heb alleen vriendelijk geglimlacht terwijl ik weer eens dacht: alles kan, behalve een scheet op een plankje spijkeren (met dank aan tv-programma 'het zonnetje in huis', die is altijd blijven hangen en relativeert altijd).

Kan niet bestaat niet.