top of page
  • Foto van schrijverSandra

Scanuitslag op kankerverjaardag

Het is even stil geweest hier. Gewoon, omdat ik niet zoveel nieuws te melden had eigenlijk. Mentaal gaat het nog steeds wisselend en ik had even niet zo'n behoefte om daarover te schrijven. Inmiddels ben ik wel net gestart bij een fijne psycholoog.


Vandaag is het twee jaar geleden dat ik te horen kreeg dat ik uitzaaiingen heb. De afgelopen dagen speelde dat toch wel door mijn hoofd, even stilstaan bij hoe het toen was en hoe het nu gaat. Ik was van plan dit jaar dan toch echt eens de 10 km aan te tikken met hardlopen, mooi moment op m'n kankerverjaardag leek me wel. Maar na een buikgriep en daarna een zware verkoudheid is m'n energieniveau weer even flink gedaald. Volgend jaar dan maar 😉.


Vandaag is ook de dag van weer een scanuitslag: goed gelukkig! Nergens kanker te zien, geen vocht in m'n buik en lever nog altijd verschrompeld. Er was alleen 1 klein puntje wat een beetje afweek tov de vorige scan: een lymfeklier bij m'n lever die een klein beetje groter leek dan de vorige keer. Ze hebben het nu opgemeten, iets om in de gaten te houden maar zeker niet verontrustend; kan allerlei oorzaken hebben en alleen deze aanwijzing geeft zeker niet aan dat er weer kanker actief is.

De afsprakenplanning verliep wat rommelig en ik moest na het gesprek met de oncoloog nog bloedprikken. De oncoloog wilde nu toch ook weer eens het bloedonderzoek erbij doen waarbij ze het aantal kankercellen in mijn bloed meten. Volgende week krijg ik hiervan de uitslag van haar en bespreken we ook de andere bloedresultaten.

Die andere bloedresultaten kon ik een uur na het prikken vandaag al inzien in het digitale dossier: allemaal goed, op 1 leverwaarde na die een heel klein beetje verhoogd was, iets hoger dan de vorige keer, toen was hij ook al iets te hoog. Ik weet dat mijn oncoloog over deze waarde haar schouders op zal halen; het is zo minuscuul verhoogd, dat zegt niks.


Toch beginnen de raderen in mijn hoofd even te draaien: ik wil niet horen dat er iets afwijkt, ook al is het nog zo klein. Wat als die lymfeklier en die ene leverwaarde toch iets met elkaar te maken hebben? Wat als alle leverwaarden toch een beetje gestegen zijn? Dat heb ik natuurlijk meteen goed bekeken: dat valt wel mee. Wat als de uitslag volgende week is dat er kankercellen zijn gevonden?


Wat als....wat heb je eraan? Ik heb net 2 stevige virussen gehad, die lymfeklier kan door zoveel komen. M'n tumormarkers waren goed. Die bloedwaarden schommelen altijd een beetje en die ene waarde is nu 2 keer iets verhoogd. De rest is goed en die andere kan ook weer gezakt zijn de volgende keer. Ook m'n man kan me geruststellen nadat hij even goed heeft uitgezocht waar die ene waarde voor dient en met hoeveel dat te maken heeft.

De raderen zakken alweer, sneller dan ik van mezelf gewend ben. Toch iets geleerd van die twee jaar uitgezaaide kanker. Op naar nog vele uitgezaaide kankerjaren!








130 weergaven6 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Het was geen griepje

Helaas, geen griepje. Voor de tweede keer deze week ben ik afgevoerd met de ambulance wegens uitvalsveraschijnselen en verwardheid. De tweede keer voor de ogen van mijn zoon en dat breekt mijn hart. D

Het was weer zo ver

Ontzettend duizelig, misselijk, overgeven en ook nog kwijlen. En dan begint het weer: het eeuwige vraagstuk of het gewoon een griepje is of toch de tumoren in mijn hoofd die aan het groeien zijn. Geda

Ziek zijn en opvoeden

Over opvoeden wordt veel geschreven. Iedere moeder verliest wel eens haar geduld en is onzeker. Het is niet altijd makkelijk, ook niet voor gezonde moeders. Maar palliatief ziek zijn en opvoeden is va

Post: Blog2 Post
bottom of page