top of page
  • Foto van schrijverSandra

Yes!

Yes! Twee keer achter elkaar goed nieuws! De tweede mri gaf ook een goede uitslag: sommige tumoren geslonken en sommigen gelijk gebleven. Zie foto voor de medische uitleg. Een forse palatine tonsil zegt dat mijn keelamandelen fors waren. Tja, ik ben ziek geweest (gewoon ziek, naast kanker-ziek. Kan ook nog), daar zullen ook die lymfeklieren wel door vergroot zijn. Ik voel me wel weer een stuk beter, maar heb nog regelmatig hoestbuien. Gelukkig is de benauwdheid wel weg. Het belangrijkste is dat er geen gegroeide of nieuwe laesies (=uitzaaiingen) zijn.

Ik vond deze tweede mri een dingetje omdat ik bij de hersenuitzaaiingen één keer eerder goed nieuws had na het opstarten van een nieuwe behandeling, maar bij de tweede controle was het toen helemaal mis. Nu dus niet! Ik kan niet ontkennen dat ik het toch een beetje jammer vind dat niet alles is geslonken. Maar ja, dan wil ik weer eens te veel, dit is natuurlijk al supergoed nieuws. En daarbij zaten er tussen de eerste en tweede mri maar twee kuren ipv drie. De eerste mri was wel na drie kuren, dus wellicht geeft het zelfs een wat vertekend beeld. 5 december heb ik de uitslag al van de neuroloog gekregen. Met een slag om de arm omdat het verslag vaan de radioloog er nog niet was. Gelukkig was dat er nu, twee weken na de mri. Dat is nog snel tegenwoordig.


Mentaal voel ik me weer stukken beter. Dat hangt direct samen met wat meer energie. Ik bleek ook opeens weer een menstruatie te hebben. Na zeker 8 maanden niet. Zo leuk, die overgang. Maar ik denk dat mijn mentale dip ook met hormonen te maken had. Nu het weer voorbij is loop ik tenminste niet meer halve dagen te huilen. Ik zit nu ook wel in m'n beste week na chemo, dan is er meestal wat meer energie en voel ik me beter. Gisteren viel ik wat later in slaap ivm een etentje. Daardoor ben ik nu wel moe, maar dat is meer een gewone 'slaaptekort-moe'. Dat is een stuk beter te doen dan 'chemomoe' of 'kankermoe'. Nu helpt namelijk een bakje koffie nog best wel. Bij chemomoe of kankermoe kan ik mijn ogen amper open houden en helpt een koffie-infuus totaal niet. Het enige wat ik daar dan van krijg is nog meer last van mijn maag.

Maar voor nu dus goede momenten. En buiten een chemokuur en de riedel van afspraken die daarbij hoort hoef ik dit jaar verder niet meer naar het ziekenhuis. Geen scans met spannende uitslagen. Gewoon nog een keer gezellige en rustige feestdagen. En niet nadenken over volgend jaar.




288 weergaven8 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Het was geen griepje

Helaas, geen griepje. Voor de tweede keer deze week ben ik afgevoerd met de ambulance wegens uitvalsveraschijnselen en verwardheid. De tweede keer voor de ogen van mijn zoon en dat breekt mijn hart. D

Het was weer zo ver

Ontzettend duizelig, misselijk, overgeven en ook nog kwijlen. En dan begint het weer: het eeuwige vraagstuk of het gewoon een griepje is of toch de tumoren in mijn hoofd die aan het groeien zijn. Geda

Ziek zijn en opvoeden

Over opvoeden wordt veel geschreven. Iedere moeder verliest wel eens haar geduld en is onzeker. Het is niet altijd makkelijk, ook niet voor gezonde moeders. Maar palliatief ziek zijn en opvoeden is va

Post: Blog2 Post
bottom of page